مقایسه میزان ریزنشت آپیکال کانال های ریشه پر شده توسط mta با کانال های پر شده توسط گوتاپرکا به روش تراکم جانبی

زمینه و هدف: مهر و موم نمودن کانال ریشه پس از خارج کردن پالپ به ویژه در کانال های عفونی از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است. در این راستا مواد متعددی معرفی شده اند. هدف از انجام این مطالعه ارزیابی قابلیت مهر و موم کنندگی اپیکالی mta به عنوان ماده پرکننده کانال در مقایسه با تکنیک استاندارد تراکم جانبی گوتاپرکا بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی از 36 دندان تک کانال سنترال و کانین فک بالای انسان استفاده شد. پس از آماده و ضد عفونی کردن دندان ها توسط محلول 1% هیپوکلریت سدیم، تاج آنها از ناحیه سرویکال قطع شد. سپس دندان ها به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند: گروه mta (15n=)، گروه گوتاپرکا و سیلر ah26 (15n=) و گروه های کنترل منفی و مثبت که هر کدام شامل سه دندان بودند. کانال دندان ها در هر چهار گروه با روش back step آماده سازی شد. پس از پر کردن کانال ها با مواد مورد نظر تمام دندان ها به مدت 72 ساعت در داخل رنگ متیلن بلو 1% قرار گرفتند. سپس شفاف سازی دندان ها انجام پذیرفت و در نهایت میزان نفوذ رنگ با استفاده از میکروسکوپ اندازه گیری شد. نتایج بدست آمده با تست آماری t با 05/0p< به عنوان سطح معنی داری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: میانگین و انحراف معیار نفوذ رنگ در گروه گوتاپرکا و سیلر1/2± 1/1 میلی متر و در گروه mta 1/2 ± 4/3 میلی متر بود. آنالیز آماری تفاوت بین دو گروه آزمایش معنی دار بود (013/0=p).نتیجه گیری: بر اساس مطالعه حاضر به نظر می رسد که پرکردن کانال با استفاده از گوتاپرکا و سیلر ah26 مهر و موم اپیکالی بهتری نسبت به mta ایجاد می کند ولی انجام مطالعات با روش های متفاوت مثل نفوذ میکروبی برای بررسی دقیقتر توانایی قابلیت مهر و موم کنندگی mta ضروری می باشد.